Leopold Staff, Płótno żywota
Nie szukaj u mnie, młody bracie, nauk.
Choć bliscy, jakżeśmy sobie dalecy!
Na nic ci myśli mej nawyk czy nałóg
Własnym gałganem musisz odziać plecy.
Jeśli ci zdaje się, gdy nagle wstanę,
Że coś wskazuję mądrym doświadczeniem,
Jest to ruch tylko, gdy przez się utkane
Płótno ze strachem mierżę swym ramieniem.
________________________________
Czyżby psu na budę zdać się miały wszelkie "starszych" rady?
Jak mało kto, skłonna jestem przyjąć taki punkt widzenia.
Każdy bez dwóch zdań "własnym gałganem musi odziać plecy".
Cudze doświadczenie na cudzą jeno przykrojone miarę.
Tak, każdy sam musi doświadczyć by zrozumiec. Mało kto słucha ostrzeżeń czy rad starszych czy bardziej doświadczonych. Nawet irytujące zdają się być cudze nauki, bo przecież my na pewno wybrniemy, na pewno nas to czy tamto nie dotknie. A dotyka, niestety.I jest jak u Owrella - dopada cię to, czego najbardziej się bałes.
OdpowiedzUsuńAle też, jak pisze Szymborska, "Nic dwa razy się nie zdarza...".
UsuńTo pewnie temat na długą rozmowę, ale trudno mi sie do końca zgodzić. Czasem można się nauczyć na cudzych błędach.
OdpowiedzUsuńNa przykład nie robić innym tego, co nas rani, czy robi nam przykrość, nie zachowywać sie w sposób, który odbieramy negatywnie...
Cudze błędy mogą być nam ostrzeżeniem. Tyle, że ich kontekst nierzadko jest inny. Nie da się skopiować czyjegoś doświadczenia i wkleić do swojego życia.
Usuń